Drugi raz miałam okazję towarzyszyć niezwykłym kobietom w ich drodze do kreatywności. Przez trzy miesiące przyglądałam się, jak kursantki sięgają po swoje marzenia, przypominają sobie historie, które od dawna czekały na opowiedzenie. Bez względu na to, na jakim etapie odkrywania siebie była każda z kobiet, ważne jest to, że udało nam się spotkaći przedyskutować tematy istotne dla osoby, która chce wyrażać się twórczo.
Poza realizowaniem programu kursu, do którego przewodnik powstał w poprzedniej edycji, rozmawiałyśmy o tym, jak to jest wreszcie usłyszeć swój głos i iść za nim. Co robić, żeby podążać swoją ścieżką na co dzień, a nie tylko od święta. Poruszałyśmy temat nawyków wspierających pisanie, nieocenionej roli rytmu pisania, który możemy osiągnąć dzięki prowadzeniu dziennika. Zastanawiałyśmy się nad tym, czym jest pisanie i do czego nas prowadzi. Jak może wyglądać życie, jeśli potraktujemy swoje marzenia o pisaniu poważnie? Jakich życiowych zmian będziemy chciały dokonać, pisząc? Na co się zgodzimy, a co odrzucimy?
Wiele wątków, które pojawiły się podczas spotkań, krążyło wokół kobiecości – tak się składa, że w zajęciach biorą udział kobiety, choć spotkania nie są kierowane wyłącznie do nich. Mówiłyśmy o oczekiwaniach, które nadal stawia przed nami społeczeństwo, ale teżo rytmie życia, który wyznacza nasze ciało, o cielesnych doznaniach, które kursantki próbowały przemienić w słowa.
Oddaję przed Wasze oczy siedem tekstów, które miałam przyjemność redagować. Pierwszy z nich to opowieść osoby, którą w mediach społecznościowych odnajdziecie pod nazwą miastoodczuwanie. Jej opowieść wyrasta z fascynacji miastem, które autorka przede wszystkim czuje. To również niezwykła wizja przyszłości świata i relacji człowiekaz otaczającą go przestrzenią. Anna Jakubiec z kolei podarowała nam opowieść o lotach szybowcami. Autorka wtajemnicza nas w świat podniebnych podróży, zgrabnie wplatającw nie opowieść o początku przyjaźni kobiety i mężczyzny. Kasia opublikowała w antologii serię swoich wierszy, które w niezwykły sposób nazywają subtelne uczucia i wspomnienia.Beata Janicka z kolei przedstawiła przenikliwy obraz kobiety, która po długim czasie odnajduje siebie na nowo. Zuza Bugajska wniknęła w świat długo skrywanych odczuć, które poprowadziły ją w nieznane dotąd rejony kobiecości. Zuzanna Matusik przygotowała filozoficzną bajkę na temat celu i sensu pisania. Wspaniały prezent podarowała wszystkim uczestniczkom kursu Anna Jakubiec, która w utworze Krąg Wiedźm wybiegła w przyszłośći stworzyła dalszy ciąg historii kobiet, które wzięły udział w zajęciach Twórcze pisanie. Dla mnie to dowód na wyjątkową atmosferę i więź, którą stworzyłyśmy w trakcie spotkań. Bardzo Wam dziękuję!
Moja potrzeba towarzyszenia ludziom w docieraniu do własnego głosu, dodawanie odwagi do realizowania siebie, umacnia się z każdą edycją kursu. Dzięki temu mam poczucie, że odnalazłam swoją drogę, którą kroczę w towarzystwie osób, które również zdecydowały się odbyć podróż. Od zawsze przeczuwałam, że opowieści mnie przywołują, prowadząi układają moje życie w sensowny wzór. Jeśli pozwolimy sobie je usłyszeć, odwdzięczą się nam po stokroć. Dlatego zachęcam Was do pisania – piszcie, szukajcie pretekstu, bądźcie gotowe i gotowi na pisanie w każdych okolicznościach i w każdym miejscu. Niech pisanie stanie się Waszą codzienną praktyką.
Jeśli czujesz, że chcesz ze mną wyruszyć w podróż przy okazji kolejnej edycji kursu, zapraszam w maju.
Teksty można znaleźć w zakładce Twórcze pisanie - Atologie.
Z serdecznymi pozdrowieniami!